Tshilomba

9 augustus 2016 - Lomami, Congo-Kinshasa

We zijn dan in Tshilomba aangekomen. Na het paradijs van daarstraks toch de moeite waard. Een van de oudste missie complexen hier, uit 1890, ook nog best groot. De weg vanaf Mbuji Mayi was goed te doen. Van Mbuji Mayi naar Mwene Ditu is de weg goed aangelegd en geasfalteerd door de Duitsers, ooit. Daarna natuurlijk nooit onderhouden maar het wegdek ligt er over het algemeen goed bij. Zo goed dat de weg uitnodigt tot hard rijden. Vandaar dat je ziet dat er in dorpen vaak het slechtste stuk weg is, een stuk asfalt weghalen scheelt in dr snelheid van het verkeer. Om diezelfde reden zie je hier ook verkeersdrempeels. Ook wel voor politie controles die ons overigens weinig last bezorgen. Voor het personen en vrachtvervoer schijnt da anders te zijn.

In Tshilomba al meteen een wandeling gemaakt, eerst op zoek naar een verbinding, die heb je hier min of meer, van het soort de deur uitlopen, dan 127 passen naar het zuiden, drie keer rond draaien en 27,5 pas naar het oosten en dan kun je wat hebben. Daarna met pater Yoseph Bataona mee naar zijn vijver zei hij. Het werd dus een hele excursie naar zijn aanplanten van acacia en tectona. Indrukwekkend maar ik had graag vooraf een slokje water gedronken, of twee slokjes.... Het wordt steeds vochtiger. Dat merkten we ook onderweg, het is maar heiig, je ziet niet veel onderweg. Maar het werk ziet er goed uit, er komen hier mooie bossen.

Verder heeft Tshilomba niet zoveel. Nou heb je ook niet zo heel veel nodig maar de wc steeds met een emmer water doorspoelen en met een bakje water over je heen gooien als douche gaat al snel vervelen.

Toch is het allemaal niet zo vredig als het lijkt. In het dorp kwamen we twee zwarte plekken op de weg tegen. Daar heeft de lokale bevolking vorige week twee bandieten in brand gestoken.