Wachten

Wat gaat de tijd toch snel als je nergens op wacht. Maar eerst een vraag die velen hebben gesteld na mijn laatste opmerking gisteren, het bier. Ondanks dat er op 1 van de flessen 5,9% stond, lekker grote flessen, dat wel, vond ik het een beetje slapjes van smaak, ik miste wat hoppigheid. Ik hou u op de hoogte

Terug naar nu, wat we doen kun je geen wachten noemen, wachten is toch het doorbrengen van tijd in afwachting van iets wat je verwacht. Nee, wij zitten gewoon tot we een hint krijgen dat het vliegtuig naar Kananga iets gaat doen. We, en wij niet alleen, begrijpen niet zoveel van wat de schermen met tijden ons vertellen. Kortom. We zitten maar en zien wel wat er gebeurt. Dat kun je nauwelijks wachten noemen.

Het vliegtuig zou om kwart over een vertrekken. Vanwege mogelijke opstoppingen alvast om half 10 naar het vliegveld. En al om half elf, elf uur waren we er.Ook hier weer, een chauffeur die iedereen kent is alle verschil van de wereld.
Na het voor onze begrippen vrij verwarrende inchecken, inclusief de een of ander nieuwe luchthaven tax dab toch in de vertrekhal. Naar lokale begrippen opvallend snel. Maar hoe laat gaat het vliegtuig? Er stonden verschillende mogelijkheden op het bord, ik ga het niet uitleggen. In ieder geval was ik aan mijn zoveelste dutje begonnen toen er opeens veel rumoer was, iedereen sprong op en rende naar de uitgang. In Europa denk je dan al snel enge dingen, hier schijnt iemand "allemaal inchecken" geroepen te hebben. Weer een kleine maar vlotte controle.

Bij aankomst in Kananga, we wisten niet wat we zagen. Een erewacht van de politie, de lokale politie fanfare en zelfs een luchthaven brandweer voertuig stond ons op te wachten. We gingen er van blozen. Achter de fanfare aan liepen we naar het luchthaven gebouw.
Na wat formaliteiten naar de procure CICM in Kananga. Waar ik dit nu tik. En wellicht weer een volgend biertje ga proberen. Morgen naar Bilomba, parochie van Pater Jan Peeters.